TI MË KE.( AtIj QË I FSHIHET NDJENJAVE!)
Nuk të fshihem më. Ti m’i di ndjenjat. M’i lexon në sy sa herë me krenarinë tënde ulemi përballë. Ti mbase ke ende frikë nga vetja , por unë jo më. Nuk
Ta dua zemrën
M’i ke zbukuruar ditët. Ma shton shumëfish gëzimin teksa hap sytë çdo mëngjes e krah meje të shoh ty. Për shumë gjatë besova se kisha takuar njerëzit e duhur në
Menduam se i kishim të gjitha
Sot jetoj në një apartament nga ku shoh gjithë qytetin. Dritat gjatë natës janë një mrekulli. Ballkoni i shtëpisë është më i madh se sa oborri i lagjes ku u
mos ki frikë të flesh në mes të shtratit…
Njesoj si ti, edhe mua me eshte dashur te mbledh copat e zemres sime teksa perballe kam pasur njeriun qe e konsiderova timin dhe m’u desh t’i ktheja shpinen. Njesoj
“Marinave”
Mund te shkosh prap e vogla Marine, ai te preku njehere, prap le te te preke si atehere. Mund te shkosh Marine, shko edhe kete nat’ me te puthur je,ndaj
Po ty, a të mungon një zemër?
Mjaft… Une nuk mund te luaj më.As nuk mund të pretendoj të jem “the bad guy”. Nuk kam dashur kurre te perfundonim keshtu. Në netet e mia te vona, kur
Sa herë ikën më dhemb njësoj…
Teksa pesha e shpirtit më rëndonte më shumë se pesha e valixheve, kur mbi shpinë mora kujtimet e lashë pas gjithë jetën, zilja e telefonit më emrin tënd më futi
Edhe njëherë tek ti, aty ku humb edhe rigjej vetveten…
Tre herë nisa ta shkruaj e të treja herët shkronjat më ngecnën në fyt. Nga t’ia nis? Më thuaj. Nga t’ia nis kur zemra shkulet vendit e vjen tek ti
Për ty! Për mua! Për vendimet më të gabuara që marrim në jetë.
E ktheva edhe une goten me fund. Fundja jeta eshte e shkurter per tu menduar gjate. E megjithate,cdo vendim i yni ka nje pasoje. Po une nuk kam frike prej