Më thanë që je kthyer sërish në qytet dashuri…por kësaj here s’je vetëm! Zemra më dha një “goditje” kur dëgjova të thonin emrin tënd e megjithatë nuk dhemb më të

Perpara se te shkoj i shtrenjti im, Me ler te te them ate qe asnjehere s’mora guximin ta thoja per kaq kohe. Te kam kerkuar ne cdo kenge, ne cdo

Overdozë kamarier… Te lutem kamarier. Me sill nje doze kujtimesh. Jo, jo nje. Dua disa, dua shume…Dua te kaloj ne overdoze. M’i sill te lutem me shije lumturie. Nga ata

“Ndryshe nga ç’mendoja.” Është padyshim fjalia që më bezdis më tepër. Unë nuk e di se në ç’formë e pret ti dashurinë, as nuk ja kam idenë se si ti

Dhe dua ta dish se une ne jete e kam takuar dashurine ne shume forma. Por me sublimja ishte ajo per te. Njeriun qe s’e preka kurre! Ai , e

Jam e humbur mendoj. Ndihem si ajo varsja me medalion qe i ra dikujt nga qafa e perfundoi ne fund te oqeanit,mes reres dhe gureve dhe mbeti relike e nje

Une do te zgjohem ate mengjes vjeshte dhe ti do jesh duke fluturuar mbi det. Do zgjohem dhe ti nuk do te jesh… Pesha e mungeses do me rendoje ne

Unë jam nje tip vjeshte. Gjithmone e kam adhuruar se si i shnderron vjeshta gjerat. I ben te bukura por te trishta… Vjeshta ka qene gjithnje stina Ime e preferuar…

I shtrenjti im, dashuria ime me e madhe, perse ndryshuam? Me thuaj, kur filluam ta urrenim aq shume njeri-tjetrin sa edhe trupin tone ta ndjenim te huaj? Perse papritur ti